گاهِ رَپیتوین، زمان آرمانی در دین مزدیسنی
نویسندگان
چکیده
ایزد رَپیتْوین یکی از ایزدان بسیار مهم دین زرتشتی است. این ایزد موکل بخشی از زمان است که آن را «گاه رَپیتوین» می نامند. گاه رَپیتوین در اساطیر زرتشتی بیان گر کیفیتی از زمان است که می توان آن را وضیعت آرمانی نامید. این گاه هم لحظة آغازین آفرینش است و هم لحظة انجامین رستاخیز؛ و هم لحظه ای است که سودرسانان موعود (سوشیانت ها) ظهور می کنند. نماد این جهانی گاه رَپیتوین، هنگام ظهر و یکی از بخش های پنج گانة روز است. اسطورة ایزد رَپیتوین در مناسک زرتشتی بازتابی روشن و شگفت به جای گذاشته است. برای بدرقة او در آغاز زمستان بزرگ، صد روز پیش از بازگشت او به روی زمین و نیز اول فروردین، که هنگام بازگشت دوبارة اوست، آیین هایی برای این ایزد برگزار می شود. مراسم رَپیتوین در اول فروردین را می توان جشن بزرگ داشت هفتمین آفرینش یعنی جشن پیدایش آتش نامید. «جشن سده»، که به پیشواز بازگشت رَپیتوین می رود و به مناسبت کشف آتش برگزار می شود، و دیگر نیایش ها و آیین های مربوط به ایزد رَپیتوین این نظریه را تقویت می کنند.
منابع مشابه
بهینه سازی زمان و هزینه در استقرار سکونت گاه های اسکان موقت پس از بحران
در ایران سابقه وقوع حوادث و بحران‌های طبیعی و غیرطبیعی زیادی وجود دارد. از جمله بحران‌های طبیعی می‌توان به زلزله، سیل، طوفان، ریز‌گرد، رانش زمین و آتش‌سوزی اشاره کرد. معمولا در هر بحران، منازل و سکونت‌گاه‌های عده زیادی از افراد دچار خسارت می‌شوند و عده-ای نیز دچار صدمات مالی و جانی می‌گردند. موضوع اسکان موقت آسیب‌دیدگان هر بحران، از جمله دغدغه‌ها و وظایف اصلی مسئولان هرکشور می‌باشد. عملیات اس...
متن کاملبحثی دربارۀ علّت جاودانگی پشوتن در سنّت مزدیسنی
پشوتن، نام‌بُردارترین پسر گشتاسب در سنّت و ادبیات مزدیسناست. در باب فرجامِ کارِ وی با چند روایت متناقض روبه‌رو هستیم: نخست مشهورترین روایت بر پایۀ اَسناد و شواهد موجود از گزارش‌ها و روایت‌های متون کهن پهلوی، پشوتن یکی از بی‌مرگانیست که در آخرالزّمان پیش از هزارۀ هوشیدر، علیه بدکاران و دیوان رستاخیز می‌کند و هم‌چنان در هزارۀ هوشیدرماه، سروری خواهد کرد. دیگری روایتی از چگونگی نامیرایی پشوتن با خوردن ش...
متن کاملمقایسة صفات و خویشکاریهای سروش در شاهنامه با متون مزدیسنی
سروش یکی از مهم‌ترین ایزدان اوستایی است که در گاهان، اوستای نو، و متون پهلوی خویشکاریهای مختلفی داشته و در ادبیات ایران پس از اسلام نیز نام و نقش او بر جای مانده است. فردوسی (د 411 یا ۴۱۶ ق)، حماسه‌سرای چیره‌دست و بی‌بدیل ایران، در شاهنامه، در مقام گزارش باورهای دینی ایرانیان باستان، اوصاف و کارکردهایی را به سروش نسبت داده است. این مقاله، پس از بررسی تطبیقی ویژگی‌های سروش در گاهان، اوستای نو،...
متن کاملبحثی دربارۀ علّت جاودانگی پشوتن در سنّت مزدیسنی
پشوتن، نام بُردارترین پسر گشتاسب در سنّت و ادبیات مزدیسناست. در باب فرجامِ کارِ وی با چند روایت متناقض روبه رو هستیم: نخست مشهورترین روایت بر پایۀ اَسناد و شواهد موجود از گزارش ها و روایت های متون کهن پهلوی، پشوتن یکی از بی مرگانیست که در آخرالزّمان پیش از هزارۀ هوشیدر، علیه بدکاران و دیوان رستاخیز می کند و هم چنان در هزارۀ هوشیدرماه، سروری خواهد کرد. دیگری روایتی از چگونگی نامیرایی پشوتن با خوردن شی...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
زبان شناختناشر: پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی
ISSN 2099-8002
دوره 2
شماره 4 2012
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023